Al twee weken voor de geboorte van Sophie had ik borstvoeding, waarbij ik last had van toeschietreflexen. Omdat het de 2e zou zijn, en ik bij onze eerste dochter al heel veel overproductie had, was ik extra alert op de borstvoeding. Na de geboorte ging ik al vanaf het begin 'blokvoeden' en leek het redelijk onder controle. Echter op de stuwingsdag ging ik zoveel melk aanmaken, eigenlijk voor een vierling terwijl ik er maar 1 had! Het lijkt een luxeprobleem, maar zo extreem had nog niemand eerder gezien (zelfs de verloskundige en kraamzorg niet met 30 jaar ervaring!), dat maakte dat ik me heel alleen voelde met het probleem. Voor Sophie was er niet tegen op te werken en dat maakte voeden geen pretje, naast alle pijn (en uiteindelijk borstontsteking) die ik ervan had. Ik ben toen bij Mirjam terecht gekomen, die me de eerste week bijna dagelijks (en op ieder uur waar nodig) bijgestaan heeft. Dankzij haar rust en toewijding, zijn we stap voor stap dingen blijven proberen. Van ijs, tot voor het voeden met de hand de overtollige melk eruit duwen, tot uiteindelijk het drinken van een liter saliethee met munt. Dat heeft uiteindelijk het tij gekeerd!
Ik dacht dat het er niet meer in zat, maar het volhouden bleek te lonen. Sinds dit resetten kan ik makkelijk borstvoeding geven, dat had ik zonder Mirjams adviezen nooit gekund en daar ben ik heel dankbaar voor!